Foto van Apple TV 4de generatie met afstandsbediening

Review: Apple TV (4de gen)

Geplaatst in:

De Apple TV werd vorig jaar aangekondigd. Het is de vierde generatie van de tv-settopbox van Apple met een aantal grote wijzigingen. Zo is er een nieuwe afstandbediening ontwikkeld en heeft de box een stevige upgrade wat betreft de prestaties gekregen. Nu een jaar later, heb ik ‘m eindelijk kunnen testen, met tvOS 10.1. 

Eerste indruk

De eerste indruk van het apparaat is dat deze een stuk kleiner is dan wat je ziet op alle foto’s. Het lijkt een grote, hoge box die opvalt, maar dat is in het echt niet het geval. Het apparaatje staat nu voor de tv en het is niets bij de overige apparaten die daarbij in de buurt staan, zoals de Humax-box van Ziggo en de speakers.

Zodra je ‘m uitgepakt hebt en aangesloten, kun je er direct mee aan de slag, want dan gaat ie vanzelf aan. Als je tv hdmi-cec ondersteunt, gaat ook je tv direct vanzelf aan en naar het goede kanaal. Dan kun je met de afstandsbediening eenvoudig de opzetwizard doorlopen.

Bij die opzetwizard ontstonden een aantal problemen met het inloggen met Apple ID. Je hebt al snel de optie om de opzetwizard op je iPhone voort te zetten. Daarvoor moet je bluetooth op je iPhone aanzetten en heel dicht bij de Apple TV houden, waarna je door kunt gaan. Dat werkte pas na een aantal keer.

Nadat het eindelijk werkte, liep het ook nog eens vast. Het ingevulde wachtwoord werd nooit overgezet naar de Apple TV. Na twee keer heb ik het opgegeven en maar handmatig gedaan. Daar word je niet blij van, handmatig je wachtwoord invullen met zo’n kleine afstandsbediening. Jammer dat het zo’n probleem is om je Apple TV met je iPhone op te zetten, dat had een stuk beter mogen werken. 

Na de opzetwizard kom je eindelijk terecht op het hoofdscherm van de Apple TV. De interface ziet er in zijn geheel erg mooi en eenvoudig uit. Het is hetzelfde principe als iOS: een lijst met iconen. Nu staat het dock echter bovenaan. Als je een app selecteert in het dock bovenaan, zie je daarboven inhoud vanuit de app, indien dat ondersteund wordt. Selecteer je bijvoorbeeld de iTunes Store, dan zie je direct op het hoofdscherm films die je kunt huren of kunt kopen. Dat is een goede manier om te zien wat er in de app beschikbaar is.

Foto van tv met daarop de interface van Apple TV met ervoor de Apple TV met afstandsbediening.

Apps

Apple gelooft dat de toekomst van tv ‘apps’ is. Dat zal het ook wel zijn, maar krijg die tv-makers en -kanalen maar eens mee. Het perfecte voorbeeld hiervoor is de NPO in Nederland, dat weigert Uitzending Gemist in hd beschikbaar te maken voor iedereen. Sowieso ontbreekt een NPO-app in zijn geheel, zelfs een jaar later. Maar zelfs al was die er, dan word je er nog niet blij van met de sd-kwaliteit. 

Het app-aanbod valt een jaar na lancering tegen. Geen RTL XL, geen NLziet en de appstore ziet er over het algemeen leeg uit. Er zijn wel NOS, Netflix, Plex, inFuse, VLC, Vevo en Videoland. Dus je kunt er wel het een en ander mee, maar niet zo veel. De apps zelf zijn van goede kwaliteit, maar soms wat basic. Netflix is zoals op elk ander platform, Plex heeft een mooi en frisse interface op de Apple TV, en hetzelfde geldt voor de NOS.

Integratie met iPhone

Handig is de integratie met iPhone. Als er een toetsenbord op de tv verschijnt, krijg je iPhone automatisch een notificatie. Als je daarop drukt, opent er een invoerveld en kun je gewoon op je iPhone typen, waarna het direct op tv verschijnt. Verder is er AirPlay, waarmee je video’s en muziek vanaf je mac en iOS-apparaat op tv kunt weergeven. Dat werkt supersnel en heel erg fijn, maar helaas laat de kwaliteit soms wat te wensen over, vooral als je AirPlay gebruikt vanaf je telefoon. Verder is nog een Apple TV Remote-app, waarmee je alle acties van de afstandsbediening ook op je iPhone kunt uitvoeren.

Screenshot van de Apple TV Remote-app
Screenshot van de Apple TV Remote-app

Afstandsbediening

De afstandsbediening is erg eenvoudig en klein en ligt fijn in de hand. Bovenaan is er een groot vlak, het touchvlak. Daarmee kun je items op het scherm selecteren. Een veeg omlaag en je selecteert een item lager, hetzelfde voor een veeg omhoog. Je kunt ook klikken op het aanraakvlak. Deze manier van invoer werkt over het algemeen erg fijn, maar is niet zo precies. Soms schiet je toch nog een item te ver door of ben je net niet ver genoeg. Het is echter al een stuk beter dan de traditionele afstandsbediening met pijltjestoetsen.

Onder het aanraakvlak zijn vijf knoppen: een menuknop, een thuisknop, een volumeknop, afspelen/pauzeren-knop en een Siri-knop. Het gedrag van de menuknop is inconsistent. Soms ga je hiermee terug naar het hoofdscherm, soms opent er een menu. Je bent nooit echter zeker wat er gaat gebeuren. De rest van de knoppen is wel gewoon consistent.

Het is ook even wennen dat je de Siri-knop ingedrukt moet houden om te praten. Op bijvoorbeeld de iPhone en macOS is dat niet het geval, dus doe ik het vaak fout. Daarna kun je Siri gebruiken op je Apple TV. De enige handigheid die ik tot nu toe heb gevonden voor Siri is ‘Wat zei hij/zei?’, waarna Siri de ondertiteling aanzet en een aantal seconden terugspoelt. Verder kan Siri zoeken in apps, maar dat werkt niet geweldig, waarbij Siri vaak eerst de App Store doorzoekt en dan geen resultaten teruggeeft terwijl in de betreffende apps als Netflix te zoeken.

Foto van een tv met daarop ijshockey met Apple TV en afstandsbediening ervoor

De afstandsbediening is verder goed geschikt om te gamen, want er zit een accelerometer en gyroscoop in. Veel interessante games zijn echter helaas niet beschikbaar in de appstore.

Conclusie

De Apple TV is de handigste settopbox die ik tot nu toe gezien heb. Chromecast heeft als voordeel dat het erg goedkoop is, maar irritant is vaak dat de afstandsbediening niet werkt en dat je dus niets kunt pauzeren. Daarnaast moet je er dan ook altijd weer je smartphone bij pakken, wat ook niet fijn is. Wel fijn aan Chromecast is dat het cast-icoon tegenwoordig universeel is in apps. Met de Apple TV kun je niets ‘casten’. In plaats daarvan heb je AirPlay, dat op veel fronten wel superieur is, maar ook weer functies mist. AirPlay je bijvoorbeeld YouTube vanaf je iPhone, dan is de resolutie maximaal 720p en kun je niets in een wachtrij zetten.

Wel onbegrijpelijk is het ontbreken van 4k-ondersteuning, wat ‘m niet toekomstbestendig maakt, gezien 4k-tv’s al vanaf 400-500 euro beschikbaar zijn. Voor die prijs, 180 euro voor het 32 GB-model, verwacht je wel ondersteuning voor ultra-hd.

De Apple TV is dan dus een prima settopbox, maar helaas zegt dat uiteindelijk niet zo veel. Alle tv-series en films zitten namelijk nog steeds vast in die crappy settopbox van je tv-aanbieder, om nog maar te zwijgen van het ontbreken van live-tv. Pas als Apple daar iets mee gaat doen, dan wordt de Apple TV interessant.